منوچهر مطیعی تهرانی گوید: شنبلیله گیاهی است بد طعم و نازیبا ولی بسیار پر خاصیت. گیاهی است که وجودش اساسی نیست ولی در بیشتر غذاها که با سبزی تهیه می شود از آن استفاده می کنند و وجودش را ضروری می دانند لذا معبران شنبلیله را به ناصح و مربی خشن و دلسوز تعبیر کرده اند. کسی که با زبان تلخ انسان را نصیحت می کند و شنونده را می رنجاند لین دلسوز است و خیر ما را می خواهد. اگر در خواب شنبلیله ببینیم چه بخوریم، چه پاک کنیم، چه بخریم و چه از مزرعه بکنیم یا کسی به ما بدهد، فرق نمی کند، به هر حال چنین کسی در زندگی ما پیدا می شود که البته وجودش مغتنم است. این ناصح دلسوز تلخ زبان برای دختران و پسران جوان پدر یا مادر است. برای زن جوان مادر شوهر خوب و مهربان است و برای دیگران دوست یا مربی یا پیر و مرشد و بالاخره کسی که از او حرف شنوی داریم و او خیر ما را می خواهد.
