محمدبن سیرین گوید: اگر كسی بیند دمل داشت، دلیل كه مالش زیاده شود، بر قدر آن دمل. اگر بیند دمل او شكافت و خون از وی بیرون آمد، دلیل كه برخی از مال تلف شود. جابر مغربی گوید: اگر بیند دمل بشكافت و از او خون و ریم مكید، دلیل كه به قدر آن مال جمع كند. اگر بیند دارو بر دمل نهاد و جامه از خون بشست، دلیل كه از مال حرام توبه كند.
