محمدبن سیرین گوید: اگر كسی بیند كه از جائی می جست، دلیل كه از حالی كه دارد به حال دیگر شود. اگر جستن او دور بود، دلیل كه سفری دور كند. اگر بیند چوبی یا نیزه ای در دست داشت و بدان از جائی به جائی بجست، دلیل كه بر مردی قوی اعتماد كند، تا او مددی دهد در كاری، تا آن كار به مراد رسد. اگر بیند از دیواری فرو جست و بر ستور نشست، دلیل كه هلاك شود. اگر دید بر بامی جست و خانه در زیر پایش فرو رفت و نمرد، دلیل كه زن از او جدا شود و باز پیش وی آید. اگر بیند به هوا بر جست و روی به قبله آورد، و بعد زاان خود را در حریم دید، یا در مكه یا در مدینه، این جمله دلیل حج كردن است. اگر بیند از سرائی مجهول به سرای مجهول دیگری جست، دلیل كه هلاك شود. اگر بیند با شكوفه همی جست و معلق همی زد، دلیل كه كار وی با شكوفه بود و عیش بر وی تباه شود. اگر بیند به هوا جست و مرغی بگرفت، دلیل كه زن خود را بگذارد و زن دیگر خواهد. اگر بیند به چوبی یا به عصائی از جائی به جائی همی جست، دلیل كه از رنج و اندیشه برهد و كارش به نظام شود.
لوک اویتنهاو می گوید :
جستجو کردن در پی چیزی : آرزوهای دست نایافتنی
