محمدبن سیرین گوید:
آفتابه در خواب، زن خادمه بود، یا كنیزك، كه چراغ خانه بدو تسلیم كنند. بعضی از معبران گفته اند: آفتابه خادمه قومی بود، كه آن قوم به طاعت او گردند و از معصیت پرهیز كنند. اگر بیند كه آفتابه نو داشت، یا كسی بدو داد، دلیل كند كه وی خادمه یا كنیزكی حاصل شود. اگر بیند ك آفتابه بشكست، دلیل بود كه خادمه یا كنیزك بیمار گردد و یا بمیرد. اگر بیند كه آفتابه او ضایع گردد، دلیل كه خادمه یاكنیزك وی بگرزید، یا از او جدا شود.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
آفتابه در خواب بر نه وجه بود.
اول: زن،
دوم: خادم،
سوم: كنیزك،
چهارم: قوام، استواری و پایداری
پنجم: تن. بدن اندام،
ششم: عمر زیاد،
هفتم: مال و نعمت،
هشتم: خیر و بركت،
نهم. راحت زنان.
منوچهر مطیعی تهرانی گوید :
در قدیم که برده داری مرسوم بود و افراد متمکن کنیز و غلام نگهداری می کردند آفتابه به کنیز و غلام و بیشتر به کنیزک تعبیر می شد و لی اکنون که برده داری مرسوم نیست می توان آفتابه را به خدمتکار خانه نسبت داد که این نیز تاویلی پسندیده نیست. معبران گذشته نوشته اند اگر کسی در خواب ببیند که آفتابه ای نو و تازه در خانه دارد کنیزکی به او هدیه می شود یا از بازار می خرد و چنانچه مشاهده کرد آفتابه اش شکسته است خدمتکار و کنیزش بیمار می شود. آفتابه وسیله ای است برای انتقال آب از حوض یا آبگیر به نقطه ای دورتر از محل استقرار آب پس هر نوع وسیله ای که بتواند جوابگوی این نیاز باشد یاری دهنده و کمک رساننده است. چه خادم خانه باشد چه بانوی خانه و چه فرزند بیننده خواب. با این تعریف چنانچه آفتابه ای در خواب دیدیم با مراجعه به موقعیتی که در محیط خانواده داریم می توانیم قیاس کنیم که به چه کسی برمی گردد.